Η Σφαγή των Μπανανοφυτειών έγινε γνωστή κυρίως εξαιτίας της αναφοράς σε αυτή από τον συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, στο έργο Εκατό Χρόνια Μοναξιά. Λίγα λόγια σχετικά με αυτά τα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας:Στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Περιφέρεια Μαγδαλένα η πολυεθνική εταιρία United Fruit Company (η σημερινή Chiquita), ιδιοποιήθηκε τη γη με νόμιμους και παράνομους τρόπους, κυρίως μέσω μαζικών εκτοπισμών, ευνοήθηκε από το «δώρο» της απαλλαγής πληρωμής φόρων και μέχρι τη δεκαετία του 1920 είχε τον έλεγχο της μαζικής παραγωγής μπανάνας σε όλο το βόρειο κομμάτι της χώρας.

Προς τα τέλη της δεκαετίας η UFC προσπαθώντας να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό με άλλες εταιρίες, μείωσε το κόστος παραγωγής της μπανάνας, εντατικοποιώντας την εργασία των περίπου 30.000 εργατών και εργατριών της. Παράλληλα όμως, ο πληθυσμός αυτός, ο οποίος ζούσε χωρίς γη, σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μαστιζόμενος από τις επιδημίες, άρχισε να οργανώνεται και να αγωνίζεται για καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Η απεργία στην οποία καλούσε η Συνδικαλιστική Ένωση Εργατών της Μαγδαλένα ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου του 1928 και περιελάμβανε διεκδικήσεις που συνοψίζονταν σε 9 σημεία, μεταξύ αυτών: αυξήσεις στις μισθούς κατά 50%, δικαίωμα ασφαλιστικής κάλυψης, αποζημιώσεις για εργατικά ατυχήματα, καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας.

H UFC αρνήθηκε να ικανοποιήσει τα παραπάνω αιτήματα, ενώ η κυβέρνηση του Μιγκέλ Αμπαντία Μέντες επέλεξε να προστατεύσει τα συμφέροντα της εταιρίας, η οποία ασκούσε πίεση προκειμένου να τερματιστεί η απεργία με κάθε κόστος. Στις 6 Δεκεμβρίου κήρυξε καθεστώς έκτακτης ανάγκης και ο στρατηγός Κάρλος Κορτές Βάργκας συγκέντρωσε στρατό από ολόκληρη τη χώρα. Η απεργία κατέληξε σε αιματηρή καταστολή που άφησε περίπου 1500 νεκρούς.

……………………

Σχετικά με τα εγκλήματα της μπανανοβιομηχανίας μέχρι και σήμερα, δείτε και το ντοκιμαντέρ Bananaland εδώ.