Το 1986 οι Η.Π.Α. έστειλαν όπλα στους Κόντρας στη Νικαράγουα, καμουφλάροντας τα ως «ανθρωπιστική βοήθεια».
Οι Κόντρας ήταν παραστρατιωτική ομάδα που προσπαθούσε να ανατρέψει την κυβέρνηση των Σαντινίστας. Γράφουν οι New York Times στις 15/08/1987: «Ο επικεφαλής του προγράμματος ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους εξεγερμένους της Νικαράγουας είπε ότι έδωσε διαταγή να φορτωθούν δύο αεροπλάνα με ελικόπτερα για του Κόντρας».
Ο επικεφαλής που έδωσε τις διαταγές ονομαζόταν Έλιοτ Άμπραμς.
Τον Ιανουάριο του 2019 τοποθετήθηκε ως Ειδικός Απεσταλμένος των Η.Π.Α. για τη Βενεζουέλα. «Είναι πολύ ωραία που επέστρεψα», είπε. «Ανυπομονώ να αρχίσω δουλειά».
Ας προσθέσουμε και τα εξής σε σχέση με τον κύριο Άμπραμς : α) καταδικάστηκε για το σκάνδαλο Irangate ως στέλεχος της κυβέρνησης Ρήγκαν, β) φρόντισε για την ατιμωρησία των στρατιωτικών που διέπραξαν τη σφαγή του Ελ Μοζότε στο βρώμικο εμφύλιο του Ελ Σαλβαδόρ και γ) ήταν από τα άτομα που ενορχήστρωσαν το πραξικόπημα εναντίον του Ούγκο Τσάβες το 2002.
Εννοείται ότι με τέτοιες περγαμηνές, διατέλεσε και Σύμβουλος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους τζούνιορ και υπήρξε από τους βασικούς υποστηρικτές της εισβολής στο Ιράκ.
Γι’αυτό λοιπόν πριν βιαστούμε να αναρωτηθούμε «μα καλά, γιατί δε δέχεται η Βενεζουέλα την ανθρωπιστική βοήθεια;», ας το ψάξουμε λίγο παραπάνω.
Είναι σαφείς οι προθέσεις και από τον πιο αδαή . Σύνηθες το φαινόμενο να πνίγουν τους λαούς κατ’ αυτό τον τρόπο. Είναι γενναία η πράξη του Μαδούρο να αρνηθεί την οποιαδήποτε «ανθρωπιστική βοήθεια» που σήμερα προβάλλεται με πνευμα αγαθό και αύριο θα αποτελέσει την κερκόπορτα για τη σκλαβιά ενός ακόμη λαού της Λατινικής Αμερικής.
Η τιμή ανήκει σε όσους από το λαό της ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ υπερασπιστούν αυτή την απόφαση για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους .
Είναι μια απόφαση διαμετρήματος και αναστήματος ενός CHE. Κατά την άποψή μου τουλάχιστον.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
..και για να ολοκληρώσω τη σκέψη μου , ο λαός της Βενεζουέλας θα πρέπει να αναρωτηθεί πραγματικά για ποιο λογο πεινάει , για ποιο πραγματικά λόγο η ζωή του μέρα με τη μέρα εξαθλιώνεται … οι καρχαρίες του καπιταλισμού πάντα περιμένουν στη γωνία την κατάλληλη ευκαιρία να κατασπαράξουν ότι βρεθεί διαθέσιμο μπροστά τους. Μόνο ο αγώνας ενάντια σε αυτή τη λογική σώζει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!