Η Πατρίσια Γιαγίκο είναι ιθαγενής αγωνίστρια και σκηνοθέτρια, μέλος της Ένωσης Δημιουργών Κινηματογραφικού και Οπτικοακουστικού Υλικού Λαών και Εθνοτήτων (ACAPANA).

Αυτήν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, του Ιούνη του 2022, εν μέσω μιας γενικής απεργίας που συγκάλεσε η CONAIE (1) και οι κοινωνικές οργανώσεις, οφείλουμε να αποφύγουμε να επαναλάβουμε τα λάθη του 2019. Οφείλουμε να μάθουμε ότι η βία με την οποία μας αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, δεν πρέπει να φυσικοποιείται. Λόγοι όπως «είμαστε πασιφιστές», «πρώτα η ασφάλειά μας», «εκείνοι θέλουν σύγκρουση, εμείς όχι», είναι γελοίοι σε ένα πλαίσιο όπου απέναντί μας έχουμε τον κατασταλτικό μηχανισμό που ρίχνει ένα σωρό σφαίρες και δακρυγόνα. Δεν είναι στιγμή να απαντήσουμε με λουλούδια στις σφαίρες, αυτό δεν μας κάνει δημιουργικούς, αλλά ηλίθιους.

Η κυβέρνηση του Γκιγιέρμο Λάσο δολοφονεί με τις οικονομικές πολιτικές της και δεν διστάζει να ακυρώσει το ιθαγενικό κίνημα, τις γυναίκες και άλλες κοινωνικές ομάδες της χώρας και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει τον κατασταλτικό μηχανισμό, έχοντας την κάλυψη του νόμου που η νομοθετική εξουσία της παρέδωσε: «σταδιακή χρήση της βίας» (2). Αυτό φάνηκε με τη φυλάκιση του Λεονίδας Ίσα, του προέδρου της CONAIE και άλλων αγωνιστών και αγωνιστριών. Παρόλα αυτά, απέναντι στη βία του Κράτους υπάρχουν κάποιοι που προτείνουν να έχουμε μια στάση ειρηνική και μη βίαιη. Ας μην είμαστε αφελείς, τώρα οφείλουμε να απαντήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο στην καταστολή και την κρατική βία. Φτάνει πια με τους ειρηνιστικούς χίπικους λόγους και δράσεις.

Χρειαζόμαστε μολότοφ, λάστιχα, πυρσούς και κάθε είδους εξοπλισμό που μπορούμε να εξασφαλίσουμε για να τα κάψουμε όλα, μόνο έτσι τρέμει το σύστημα. Ούτε όλα τα συνθήματα ενάντια στην αστική τάξη, ούτε δέκα χιλιάδες ειρηνικές πορείες δεν πρόκειται να ξεβολέψουν κανέναν υπουργό ή βουλευτή. Γελάνε στα μούτρα μας κι εμείς τους δίνουμε πάτημα για να το κάνουν.

Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν θριάμβευσαν οι λαοί μόνο φωνάζοντας, τραγουδώντας ή μοιράζοντας λουλούδια. Εκείνοι κι εκείνες που δολοφονήθηκαν από την καταστολή του εκουατοριανού κράτους το 2019, πρέπει να ξέρουν ότι ο θάνατός τους δεν ήταν μάταιος και ότι σήμερα είμαστε έτοιμοι και έτοιμες για όλα, με κάθε τρόπο και με ενότητα, χωρίς εγωισμούς, χωρίς περιορισμένες στρατηγικές και χωρίς εχθρότητες μεταξύ μας.

Δεν διεκδικούμε μόνο τα 10 αιτήματα της γενικής απεργίας, δεν αξιώνουμε μόνο την ανατροπή του προέδρου της χώρας, τα θέλουμε όλα. Αυτή είναι η στιγμή και είμαστε η γενιά που θα κάνει τη διαφορά. Δεν μπορούμε να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές μόνο συνθήματα γεμάτα φόβο και αστικό πασιφισμό. Η πρώτη επανάσταση γίνεται στο μυαλό και από το μυαλό πρέπει πλέον να ξεριζώσουμε τη νοοτροπία του «υποταγμένου εργάτη», ο οποίος κάνει μόνο αυτό που του επιτρέπει ο «αφεντικούλης». Ούτε γίνεται η επανάσταση από την άνεση του σπιτιού και του γραφείου.

Στις κοινότητες και στις πόλεις ας δράσουμε σύμφωνα με την εξαιρετική ιστορική στιγμή την οποία ζούμε, ας πλημμυρίσουμε τους δρόμους από τον Βορρά μέχρι τον Νότο, με οδοφράγματα φωτιές και επαναστατική αγάπη. Χωρίς φόβο, χωρίς αμφιβολίες, να κάνουμε τη φωτιά από όλα τα ηφαίστεια της χώρας μας να εκραγεί και να κάνει τη γη να σειστεί.

………………………..

(1) Συνομοσπονδία Ιθαγενικών Εθνοτήτων του Εκουαδόρ

(2) Νόμος που ψηφίστηκε τον Γενάρη το 2022, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ορίζει τη σύμπραξη στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων για την καταστολή των διαδηλώσεων, ακόμα και με τη χρήση θανατηφόρων όπλων.